UNIQLO จนได้สินะ

     มันเป็นเรื่องบังเอิญมาก ตอนที่ผมได้ไปเหลือบๆเห็นงานเปิดตัวแบรนด์เสื้อยี่ห้อนี้เมื่อประมาณสองสามอาทิตย์ก่อน ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นปรากฏการณ์ที่น่าจับตามองว่าแบรนด์จากญี่ปุนกับการเข้ามาทำการตลาดในประเทศไทยจะเป็นไปได้จริงหรือซึ่งสามารถอ่านได้จากบทวิเคราะห์ของที่นี่และที่นี่

     มันเป็นความเป็นจริงที่ว่าผมอยากได้เสื้อมี Hood มานานมากแล้วส่วนการจะมานั่งหาเหตุผลผมว่า อธิบายด้วยรูปเดียวน่าจะอยู่

     ด้วยการที่ไม่ได้วางแผนมาก่อน (อ่านได้จาก Contagion ความ(เหมือน)จริงที่ใกล้ตัวกว่าที่คิด) ได้ทำให้ผมพลัดมาใกล้เคียงกับเสื้อแบรนด์นี้อีกครั้งและในครั้งนี้ผมเลือกที่จะก้าวเข้าไปพิสูจน์ดูว่า สิ่งที่เขาร่ำลือกันว่าเป็นกระแสมันเกิดจากอะไร

     บรรยากาศของร้านยังคงคราคร่ำไปด้วยผู้คนตั้งแต่แทบจะทุกช่วงวัย ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าแบรนด์นี้สามารถเจาะตลาดได้จริง การจัดร้านชัดเจนว่าโซนนี้สำหรับผู้ชาย และโซนนี้สำหรับผู้หญิงโดยมีทางเดินกลางร้านเป็นพรมแดนและตัวแปรหนึ่งซึ่งผมว่าเป็นสาเหตุที่ยังทำให้ร้านนี้ยังคงมีผู้คนเดินขวักไขว่อยู่ไม่ขาดสายก็คือราคาครับ

     ตัวอย่างเช่นเสื้อ Sweet Hoodie ที่ผมตัดสินใจจ่ายเงินซื้อมันมานั้นราคาตกอยู่ที่ 1290.- ซึ่งถ้าพิจารณาแล้วอยู่ในระดับราคาที่รับได้ แตกต่างจากเสื้อผ้าแบรนด์อื่นซึ่งผมได้แต่มองผ่านตาแล้วก็ผ่านไป แต่ถ้ามองไปทางฝั่งของผู้หญิงผมแทบช็อคเพราะเสื้อรุ่นเดียวกันสำหรับผู้หญิงกลับตกอยู่ที่ราคา 790.- ที่ผมประทับใจคือเสื้อกันหนาวที่ผมพบ หากมองด้วยตาเปล่าแล้วผมนึกว่ามันจะหนาและหนัก แต่พอได้สัมผัสกลับเบามากจนแปลกใจ 

     การที่ผมตัดสินใจซื้อเสื้อตัวนี้ทำให้ต้องมองย้อนกลับมามองตัวเองว่า ตนสนใจการแต่งตัวตั้งแต่เมื่อไหร่โดยปกติแล้ว ผมจะไม่แคร์กับการแต่งตัวมาก่อนใส่ยังไงก็อย่างนั้น ผมว่าผมน่าจะรู้คำตอบนะบางทีมันเป็นความรู้สึกที่ยังอธิบายได้ แต่ได้ส่งผลให้ผมมีทัศนะคติต่อการแต่งตัวเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

     สรุปผมว่ามันคุ้มนะกับเงินที่เสียไป ผมได้เสื้อที่ต้องการในราคาที่ยอมจ่ายได้แลกกับคุณภาพที่ดีกว่าตลาดและดูไว้ใจได้กว่า ถึงแม้จะรู้สึกแปลกๆอยู่กับการซื้อเสื้อแบรนด์ครั้งแรกในชีวิต แต่ทุกอย่างมันก็ต้องมีครั้งแรกจริงมั้ย